epos40

 

Ποιος τους κερνάει με κρασί και τους κρυφομιλάει;
Σταλάζει απ’ τα μάτια τους, δροσόβροχο τ’ Απρίλη,
πίνουν κρασί ανέρωτο, μεθύσανε τον ήλιο,
ατάραχοι στον ερχομό του ‘μαύρου καβαλάρη’
στ’ αλώνι στήνουνε χορό, το Διγενή φωνάζουν.
Χαίρονται σαν μικρά παιδιά που πάνε για παιχνίδι
κι αυτός ο σιδερόφραχτος σέρνει τις αλυσίδες,
τη λευτεριά όπου περνά, στα σίδερα τη δένει…
Έχουν τη Μνήμη φύλακα, τους δείχνει τα ‘σημάδια’
και δε φοβούνται θάνατο, σκλαβιά δε την λογιάζουν…
Στις Θερμοπύλες τους κερνούν‘ τριακόσια παλικάρια
χορεύουν οι Σουλιώτισσες στου Ζάλογγου τη ράχη.
Οκτώβρης μήνας κι άνθισαν, όλα τα κορφοβούνια,
τα Ηπειρώτικα βουνά, της λαγκαδιάς τα δάση
τα μπόλιασε η λεβεντιά, με άνθη στολιστήκαν
και καρτερούν τους ήρωες να τους ανθοφιλήσουν.
Κράζουν οι μνήμες τ’ όνειρο των Μαραθωνομάχων
φωνάζουν τα αγέννητα: Παιδιά ψηλά κρατήστε!!!
Το γένος το αθάνατο, το ήλιοφωτισμένο…
Μεθάει η ψυχή τον άκρατο οίνο και ανταριάζει
Όχι! Ποτέ στο Φασισμό που φέρνει το σκοτάδι!
Αντιλαλούν τα διάσελα… Αέρα!!! Αδέρφια ! Αέρα!!!
Ψηλώνουν οι βουνοκορφές, χτίζονται ‘Παρθενώνες’
κι η δόξα πάει από κοντά, να τους ξαναμετρήσει
να πλέξει τα στεφάνια τους, με πικροδάφνης κλώνια…
Όχι! Ποτέ στο Φασισμό, όσες μορφές κι αν πάρει
της γης σκλαβώνει τα παιδιά σκοτώνει την αλήθεια.
Μεγάλη η κληρονομιά, μα πιο βαρύ το χρέος
που οφείλουμε εις τις γενιές, που θα’ ρθουνε στο μέλλον…
ΤΑΚΙς ΤΖΙΒΑς
Please follow and like us: