Χαμένη ελπίδα
Χαμένη ελπίδα
Του κόσμου η κρυφή ελπίδα
μέσα σε σκοτεινό πιθάρι
μια ξεχασμένη ηλιαχτίδα
από της μνήμης το δοξάρι.
Δρόμοι στρωμένοι με αγκάθια
σκύβω φιλώ τα πέλματά σου
για σένα μόνο κατακάθια
μείναν, τα πίνω στην υγειά σου.
Στα χαμηλά τα σκοτεινά με τα θεριά παλεύεις
μονάχος κι απόμακρα δεν σε βοηθά κανείς
στης εσχατιάς τα σύνορα τον Χάροντα γυρεύεις
να μετρηθείς στερνή φορά σαν άλλος Διγενής.
Στο λαβωμένο σου το στέρνο
το φως αιμορραγεί και σβήνει
το μεσονύχτιο το τρένο
έφερε πόνο και οδύνη…
Ένα ταξίδι δίχως χάρτη
χαμένος κι ο προορισμός
γύρω σκουπίδια κάνουν πάρτυ
και δεν υπάρχει γυρισμός…
Τάκις Τζίβας
Please follow and like us:
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.