Πραγματοποιήθηκε με εξαιρετική επιτυχία και μεγάλη προσέλευση των συμπολιτών μας , η παρουσίαση της Δραματικής Τριλογίας « Σκιές» του Τάκη Δημητρακόπουλου- Τζίβα στο Μαλλιαροπούλειο Θέατρο. Εντυπωσίασαν οι αφηγητές, που απέδωσαν μοναδικά το ύφος των ποιημάτων, οι μουσικοί που μελοποίησαν αλλά και οι τραγουδιστές που ερμήνευσαν με ξεχωριστό τρόπο τα ποιήματα.

Με τα δικά του λόγια και με τον δικό του χαρακτηρισμό με αυτή την υπέροχη λέξη « γεωργός» , του λέμε:

«έχεις χιλιόμετρα πολλά, ακόμα να διανύσεις.

του φεγγαριού πανσέληνους,

θα δεις πολλές να φέγγουν…»

έτσι ώστε να μπορέσεις να οργώσεις τη γη της ποίησης ακόμα περισσότερο με την πένα σου…

 

Το Δ.Σ.

Στο ποιητικό του έργο «Σκιές» ο Τάκης Δημητρακόπουλος (Τζίβας) ακολουθεί μια δύσκολη διαδρομή υπαρξιακής περιδίνησης, όπου, μέσα από την ευλυγισία και την ευρηματικότητα της τεχνικής του, οδηγεί τον αναγνώστη στην παραδοχή πως η ποίηση δε θα πάψει να μας εκπλήσσει κάθε τόσο με την παράξενα απειλητική της ορμή.

Μούκοψες τα φτερά
θα περπατώ στη γη
μου πήρες τη λαλιά
θα μάθω στη σιγή

Ο Τάκης ο Τζίβας αποτελεί μια εντελώς ιδιαίτερη μορφή ποιητική, είναι από τους λίγους εκείνους ‘αυτοδίδακτους’ αν μπορούσα να δανειστώ τον όρο, από τους λίγους εκείνους που σε κερδίζουν όχι με τη λόγια εκλέπτυνση της γραφής τους ούτε από την άλλη με τον ‘απελέτητο’ λαϊκό τους αλλά με την πληθωρική και ωστόσο σεμνή καλλιεργημένη και συγχρόνως ανεπιτήδευτη προσωπικότητά τους, που την απλώνουν στο χαρτί με κάθε αθωότητα, χωρίς καμιά πρόθεση εντυπωσιασμού.
Κυρίαρχο στοιχείο του ποιήματος είναι η αυθεντικότητα των συναισθημάτων και ο αισθαντικός τρόπος προσέγγισης ιδεών και γεγονότων. Πότε σε πρώτο και πότε σε δεύτερο πρόσωπο ο λόγος του ποιητή απέριττος και άμεσος μεγιστοποιεί καταστάσεις και έννοιες που έχουν έναν καθαρά συγκινησιακό χαραχτήρα. Χρησιμοποιεί εικόνες και λέξεις για να δώσει μια άλλη διάσταση στην πραγματικότητα κάνοντας τον αναγνώστη να τη δει με τα μάτια της ψυχής. Επηρεασμένος από τους μεγάλους ποιητές (Όμηρο, Παλαμά) στηρίζεται σε σίγουρο έδαφος για να ριζώσει το λόγο του και να διαμορφώσει το δικό του προσωπικό ύφος, δίνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο γραφής την ευκαιρία στον αναγνώστη ν’ ανακαλύψει το δικό του προσωπικό βίωμα και να βρεθεί αντιμέτωπος με τις ανησυχίες, τις αγωνίες και τα άγχη του.

“Έχεις χιλιόμετρα πολλά ακόμα να διανύσεις
του φεγγαριού πανσέληνους, θα δεις πολλές να φέγγουν
τα ‘μέσα σου’ τ’ ακάθαρτα δύσκολα τ’ αποβάλλεις”.

και παρακάτω…

“Κάνε τον πόνο φίλο σου κι άσε τα παρακάλια
το μυστικό του να σου ειπεί, φρόντισε να τον πείσεις
δείξε το μέρος το σωστό που πιο πολύ πονάει
τις ρίζες τις βαθύτερες να κόψει δίχως κόπο’.”

Η απογοήτευση, ο αβάσταχτος πόνος, ο βουβός λυγμός, η θλίψη, η μοναξιά, η άφεση αλλά και ο θυμός, το πείσμα, η άρνηση, ο αγώνας είναι τα στοιχεία που υφαίνουν τον ιστό του ποιήματος. Η αντίθεση ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, η αιώνια πάλη ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο(σαν ένα παιχνίδι εναλλασσόμενων ρόλων χωρίς τέλος) αποτελούν τους βασικούς πυλώνες του. Ο ποιητής κινείται ανάμεσα στο δέος και την υπαρξιακή οδύνη αναπλάθοντας το όνειρο με την πραγματικότητα μαζί, προσφέροντας αυτό το αξιόλογο αποτέλεσμα σε εμάς, μέσα από αλήθειες φευγαλέες μα συνεχώς ανακυκλούμενες, γιατί είναι προαιώνιες, αποτυπωμένες έντεχνα επάνω στο χαρτί. Κάθε στίχος μια ολοκληρωμένη εικόνα, κάθε λέξη μια βεβαιότητα για την επιθυμία, για την ίδια τη ζωή.

«Όταν το θάνατο αψηφάς, θάνατος δεν υπάρχει»

Ο Τάκης Τζίβας είναι μια δυνατή φωνή στο χώρο της ποίησης. Οι στίχοι του δε, θα επιμένουν να μας υπενθυμίζουν πως όσο κι αν οι σημερινοί άνθρωποι εγκλωβισμένοι στην καθημερινότητα και τις έγνοιες της αποποιούνται κάθε πνευματικό εγχείρημα, πάντα θα υπάρχουν ποιητές που μέσα από το λόγο τους θα διατηρούν ψηλά την επιδίωξη των αξιών και των συναισθημάτων.

Αξίζει να διαβαστεί, γιατί έχει ΨΥΧΗ.

Εύη Μεντή
Εκπαιδευτικός

Please follow and like us:
error
fb-share-icon
Tweet
fb-share-icon